De geschiedenis van Ronaldo in het Wereldkampioenschap

Ronaldo Nazário de Lima is waarschijnlijk een van de beste aanvallers in de geschiedenis van het voetbal, en als het niet voor de knieblessures was geweest, zouden we misschien over de beste speler aller tijden praten, hoewel dat onmogelijk te weten is. Zijn geschiedenis op clubniveau was spectaculair, maar vandaag gaan we zijn internationale carrière met Brazilië belichten en, meer specifiek, zijn tijd in het Wereldkampioenschap, waar hij enkele van de meest symbolische momenten van zijn professionele carrière beleefde.

Voor de overgrote meerderheid van de professionele voetballers ter wereld is het al een droom om deel te nemen aan een Wereldbekerwedstrijd, maar in het geval van Ronaldo had hij de kans om deel te nemen aan vier Wereldbeker-toernooien met zijn land Brazilië, en was hij op de een of andere manier de protagonist in elk van hen. Vervolgens nemen we een kijkje in de carrière van Ronaldo in elk van de Wereldbekers waaraan hij deelnam.

1994

De Braziliaan begon met futsal, waar hij de snelheid van beweging en het vermogen om te dribbelen ontwikkelde die hem gedurende zijn carrière kenmerkten. Zijn eerste stappen in het "normale" voetbal vonden plaats bij Sao Cristovao, waar hij getraind werd door Jairzinho, die onder de indruk was van zijn talent en hem hielp om bij Cruzeiro te komen, waar Ronaldo zijn professionele debuut zou maken. De aanvaller had slechts één seizoen nodig om heel Brazilië te imponeren, zodat hij op slechts 17-jarige leeftijd werd opgeroepen voor het Wereldkampioenschap van 1994 door Carlos Alberto Parreira, en samen met Rigobert Song van Kameroen was hij de jongste speler van het toernooi.

Ronaldos positie in de selectie had ook kunnen toebehoren aan het andere grote talent van het Braziliaanse voetbal op dat moment, Dener, die onverwachts een paar maanden voor het Wereldkampioenschap overleed. Zijn plaats in de selectie was voornamelijk te danken aan zijn talent en wat hij bij Cruzeiro had laten zien, maar hij had ook enige media- en zelfs politieke invloed op een bepaald moment, naast de constante vergelijking met Pelé.

In feite was dit laatste de reden waarom het onofficieel werd gezegd dat Ronaldo een minuut in het Wereldkampioenschap werd geweerd: de Braziliaanse idolatrie van Pelé, die niet wilde dat Ronaldo enig record van de Braziliaanse legende zou breken. Hier is echter niets officieel over.

Uiteindelijk, ondanks dat hij geen enkele wedstrijd speelde in het toernooi dat Brazilië uiteindelijk won, na strafschoppen in de finale tegen Italië, had Ronaldo een geweldige eerste ervaring met de beker, door Wereldkampioen te worden bij zijn eerste poging.

1998

Na het Wereldkampioenschap van 1994 tekende Ronaldo bij de Nederlandse club PSV Eindhoven, waar hij twee jaar verbleef, en ging daarna naar FC Barcelona, waar hij slechts één jaar bleef voordat hij naar Inter Milan vertrok. In het Wereldkampioenschap van 1998 was Ronaldo zijn eerste seizoen in Italië aan het afsluiten als een van de grootste sterren van het wereldvoetbal en was hij zelfs de huidige Ballon d'Or-winnaar. Ronaldo begon met een ietwat langzame prestatie in de groepsfase van het Wereldkampioenschap, maar naarmate het toernooi vorderde, verbeterde zijn niveau, tot het punt waarop hij de finale bereikte met een record van 4 doelpunten in 6 wedstrijden.

Op dezelfde dag dat de finale gespeeld zou worden, gebeurde er iets dat Ronaldo sterk beïnvloedde en een reeks geruchten van allerlei aard ontketende. Wat er volgens de Braziliaanse speler zelf gebeurde, was dat hij na de lunch een dutje wilde doen en bij het naar bed gaan een ernstig aanval kreeg. Toen hij wakker werd, was hij omringd door zijn teamgenoten en de artsen van het Braziliaanse team. Ze namen hem mee voor tests die niets ongewoons aan het licht brachten, wat als rechtvaardiging voor Ronaldo diende om Mario Zagallo toe te staan hem in de finale te laten spelen.

De wedstrijd eindigde met 3-0 in het voordeel van Frankrijk en Ronaldo had een slechte prestatie in de finale van het toernooi.

2002

In tegenstelling tot wat er in 1998 gebeurde, arriveerde Ronaldo op het Wereldkampioenschap in Korea en Japan in een moeilijke periode, aangezien hij net hersteld was van zijn tweede ernstige knieblessure, die hem tussen 1999/2000, 2000/01 en 2001/02 voor het grootste deel van die seizoenen van het veld had gehouden.

Desondanks toonde Ronaldo zijn kwaliteit en scoorde 6 doelpunten in de 6 wedstrijden voorafgaand aan de finale, waarbij hij in elke wedstrijd scoorde, behalve in de kwartfinale tegen Engeland. In de finale was Ronaldo de ster van de wedstrijd en scoorde hij beide doelpunten van de wedstrijd, waarbij hij het eerste doelpunt verzilverde uit de rebound van Oliver Kahn na Rivaldo's schot en het tweede met een geweldig schot van buiten het strafschopgebied.

Op deze manier won Ronaldo zijn tweede Wereldbeker, hoewel het zijn eerste was als het gezicht van zijn nationale team.

2006

Het Wereldkampioenschap van 2002 diende Ronaldo om de Galactico te worden die Florentino Pérez in de zomer van 2002 zou aantrekken. Bij Real Madrid zou hij enkele geweldige prestaties leveren tijdens zijn jaren daar, wat hem in staat stelde om in goede sportieve vorm naar Duitsland 2006 te gaan, hoewel er enige twijfel bestond over zijn gewicht, een controverse die hem vaak omringde tijdens zijn tijd in Spanje.

De Braziliaan had een nieuwe uitdaging voor het Wereldkampioenschap: de all-time topscorer van het toernooi worden. Ronaldo had in totaal 12 doelpunten gescoord in de edities van 1998 en 2002 en was nog maar twee doelpunten verwijderd van het evenaren van Gerd Müller, die sinds 1974 de topscorer aller tijden in het Wereldkampioenschap was met 14 doelpunten.

In de groepsfase scoorde Ronaldo een dubbel tegen Japan en was snel gelijk aan de Duitse recordhouder. In de achtste finale tegen Ghana, met alle druk op zijn teamgenoten om hem te helpen het record te overtreffen, had de Braziliaanse ster slechts 5 minuten nodig om de Ghanese doelman te passeren, zijn lichaam te finten en hem uit de weg te ruimen om zonder problemen te scoren, waardoor hij de topscorer werd in de geschiedenis van het Wereldkampioenschap, totdat Miroslav Klose hem in 2014 zou overtreffen.

Helaas verloor Brazilië in de kwartfinale van Frankrijk, na een schitterende wedstrijd van Zinedine Zidane, en Thierry Henry, die het enige doelpunt van de wedstrijd scoorde. En zo kwam het Wereldkampioenschap-hoofdstuk in de carrière van Ronaldo ten einde.