Ole Gunnar Solskjærs evolutie - van super-sub tot tacticus
Ole Gunnar Solskjær is een van de meest ondergewaardeerde spelers van zijn generatie. Een constante kracht bij Manchester United tijdens de gloriedagen van de club, en een fenomenale super-sub, maar het is ook makkelijk te vergeten hoe natuurlijk begaafd hij was als doelpuntenmaker. Bovendien heeft zijn loyaliteit aan United hem tot een belangrijke figuur gemaakt in de recente geschiedenis van de club, vooral in deze turbulente tijden.
©
Hoe dan ook, dit is het leven en de carrière van Ole Gunnar Solskjær.
Spelerscarrière
De Noor begon zijn loopbaan bij Clausenengen in zijn thuisland en maakte zijn profdebuut in 1990, op 17-jarige leeftijd. Zijn tijd daar, voornamelijk in de lagere regionen van het Noorse voetbal, liet direct zijn talent zien: hij scoorde 115 doelpunten in 109 wedstrijden.In 1995 vertrok hij naar Molde, waar hij twee seizoenen speelde en 41 doelpunten maakte in 59 wedstrijden. Zijn prestaties bij de Noorse jeugdploegen trokken eveneens de aandacht. Manchester United tekende hem in de zomer van 1996, tot grote verrassing van de Engelse voetbalwereld, aangezien hij destijds vrij onbekend was, vooral op de Britse eilanden.
Hoewel hij een jonge talentvolle speler was, wist hij in zijn eerste seizoen al 19 doelpunten te maken in alle competities samen, waarmee hij direct een van de koopjes van die transferzomer werd.
"Maar natuurlijk mijn debuut," vertelde hij aan The Independent in 2018 toen hij sprak over zijn mooiste herinneringen bij United. "Toen ik inviel en scoorde. Ik draaide me om en Eric [Cantona] was de eerste die met me juichte. Het was een vreemd gevoel, maar plots voelde het alsof ik erbij hoorde. Het was thuis. Je keek ernaar uit om Old Trafford op te lopen; je voelde je er op je gemak. En dat is wat je wilt dat de spelers voelen."
Ole is bij het grote publiek vooral bekend om zijn winnende doelpunt tegen Bayern München in de Champions League-finale van 1999, maar dat zou hem eigenlijk tekortdoen. Hij was een uitstekende afmaker, met 126 doelpunten in 366 wedstrijden in alle competities voor United. In de vroege jaren 2000 speelde hij zelfs af en toe als vleugelspeler, terwijl hij toch zijn reputatie als super-sub behield.
"Andy Cole, Dwight Yorke, Ruud van Nistelrooy, Paul Scholes - ik stond lager in de pikorde, maar ik heb zoveel spitsen zien komen en gaan," vertelde Solskjær aan FourFourTwo in 2024. "Ik bleef gewoon in mezelf geloven, vocht en bewees dat de manager mij moest laten spelen. Sir Alex wist dat als hij me op de bank zette, ik boos zou zijn - maar ook vastberaden om alles te geven als ik inviel. Niet elke invaller doet dat. Veel reserves zijn mokkend en nutteloos op de bank. Ik was dat niet, en Alan Smith ook niet. We gingen het veld in met de bedoeling om de manager ongelijk te bewijzen."
Ondanks ernstige knieblessures tussen 2003 en 2006 wist de Noorse legende terug te keren naar regelmatig speeltijd in het seizoen 2006/07. Hij scoorde 11 doelpunten in alle competities en beëindigde zijn carrière op een hoogtepunt, aangezien United dat jaar ook de Premier League won. Een prachtig einde van een grootse loopbaan.

Trainerscarrière
Solskjærs trainerscarrière is interessant. Hij was Fergusons spitsentrainer tijdens het seizoen 2007/08, toen ze samen zowel de Premier League als de Champions League wonnen. Daarna nam hij de leiding over het reserveteam. In 2010 keerde hij terug naar Noorwegen, waar hij met Molde twee keer de landstitel won - een prestatie die de club in decennia niet had bereikt.Ole keerde terug naar de Premier League in het seizoen 2013/14, halverwege het seizoen, om Cardiff City te coachen. Dat project liep echter uit op een mislukking; de club was door slecht bestuur gedoemd tot degradatie en de Noor slaagde er niet in om ze te redden. Vervolgens keerde hij terug naar Molde, voordat hij eind 2018 het roer overnam bij Manchester United, waar hij aanbleef tot 2021.
"Ik denk niet dat iemand op zijn best kan presteren als hij ongelukkig is," zei hij in 2021. "Dit is niet alsof je Football Manager speelt op de computer. We hebben te maken met echte mensen."
"We hadden een selectie vol internationals, en om het beste uit iedereen te halen - om zowel individuen als de groep uit te dagen - moet je observeren en leren wat hen triggert," zei Solskjær tijdens hetzelfde interview in 2021. "Waar komen ze vandaan? Wat is hun achtergrond? Hoe kun je het maximale uit hen halen? Sommige spelers moet je prijzen en aanmoedigen, maar anderen hebben juist meer kritiek dan lof nodig, omdat ze anders zelfgenoegzaam worden en hun concentratie verliezen. Je moet de spelers helpen om de beste versie van zichzelf te worden, zodat het team als geheel beter wordt."
Veel mensen hebben zijn periode bij United als coach oneerlijk bekritiseerd omdat hij geen trofee won. Toch wist hij een wankelende club te stabiliseren en liet hij bij vlagen het beste voetbal van het post-Ferguson-tijdperk spelen. Helaas verhinderden de slechte beslissingen van het bestuur dat zijn project echt kon slagen. Datzelfde geldt voor zijn korte periode bij Besiktas in 2025, wat misschien wijst op de (mogelijk) ongelukkige keuzes die hij soms maakte bij het selecteren van clubs om te coachen.