Toen Francesco Totti en Carlos Bianchi botsten bij Roma
De meeste voetbalfans weten dat Francesco Totti de grootste AS Roma-speler aller tijden is en een van de beste voetballers die Italië ooit heeft voortgebracht. De getalenteerde en sierlijke aanvallende middenvelder is synoniem geworden met de club en een symbool van trouw als het gaat om spelers die hun hele carrière bij één club blijven - iets wat zijn reis met deze club des te specialer maakt.
Francesco Totti na een van zijn doelpunten voor Roma
Bianchi en zijn komst
Carlos Bianchi was een Argentijnse spits die in de jaren 70 uitblonk in het Franse voetbal en uiteindelijk jarenlang de topscorer aller tijden van Paris Saint-Germain zou blijven. Hij begon zijn trainerscarrière in 1985 bij de club Reims, hetzelfde team waar hij zijn spelersloopbaan afsloot, en had later functies bij Nice en Paris FC, hoewel hij daar geen groot succes boekte.In december 1992 keerde hij terug naar zijn vaderland Argentinië en werd trainer van Vélez Sarsfield, waarmee hij de grootste periode in de clubgeschiedenis inluidde. Tijdens deze periode won Bianchi twee Torneos Clausura, één Torneo Apertura, één Copa Libertadores, één Copa Interamericana en één Intercontinental Cup - de laatste in 1994 tegen het AC Milan van Fabio Capello. Bovendien werd hij in 1994 uitgeroepen tot Zuid-Amerikaans Trainer van het Jaar.
Zo arriveerde hij bij AS Roma met een sterk cv, omdat hij had bewezen boven verwachting te kunnen presteren en een project te kunnen opbouwen dat een team naar een hoger plan kon tillen. Zijn periode in de Italiaanse hoofdstad zou echter uitlopen op een aanzienlijke mislukking, met een balans van 9 overwinningen, 9 gelijke spelen en 8 nederlagen - maar het grootste probleem zou zijn relatie met Francesco Totti worden.
De problemen met Totti
In 1996 was Francesco Totti nog niet hét symbool van de club, maar hij was wel een talentvolle jongeling met veel potentie. Bianchi had echter weinig waardering voor hem en wilde andere spelers op zijn positie. De Argentijn noemde zelfs Jari Litmanen, de Finse aanvallende middenvelder die in 1994/95 de UEFA Champions League won met Ajax en algemeen werd beschouwd als een van de besten van zijn generatie.In Totti's boek Un Capitano uit 2018 zei hij het volgende over Bianchi's komst en wat dat betekende voor de selectie:
"Bianchi is een Argentijn die, na een lange spelerscarrière in zijn thuisland en in Frankrijk, alles heeft gewonnen wat er te winnen valt als trainer van Vélez. Hij komt om een Romeinse trainer te vervangen die als te toegeeflijk voor de spelers werd beschouwd, en vanaf het begin is het duidelijk dat hij veel vooroordelen koestert tegen de Romeinen in het team. Ik denk dat hij een reeks 'zijn' spelers vroeg, door hemzelf uitgekozen, en dat de club hem die op middellange termijn beloofde, omdat ze eerst wilden zien of Bianchi's capaciteiten ook in Europa het verschil konden maken."
"De spelers hielden niet van sommige gewoontes die Bianchi naar Trigoria bracht, zoals de wedstrijden tussen Romeinen en de rest van de wereld, waarbij zijn antipathie jegens ons duidelijk naar voren kwam. Hij steunde openlijk de anderen en vond het vermakelijk wanneer wij verloren. Het duurde niet lang voordat ik besefte dat hij een bijzondere wrok tegen mij koesterde, omdat hij mij lui vond. Er was geen manier om zijn mening te veranderen, zelfs niet door drie keer zo hard te werken."
Omdat Totti's vorm in die periode sterk wisselde, kwam het zelfs zover dat hij werd uitgefloten door de trouwe Roma-aanhang. Gezien deze combinatie van gebeurtenissen werden de geruchten over Sampdoria steeds hardnekkiger, en er was een grote kans dat hij in de wintertransferperiode zou worden uitgeleend of verkocht.
"Hij wilde dat ik aan Sampdoria werd verhuurd, en als ik was vertrokken, zou ik niet zijn teruggekeerd naar deze club, die mijn thuis en mijn leven is," zei Totti in 2016. "Die man stond mij niet toe de droom te leven die ik wilde."
De gebeurtenissen en de nasleep
In februari 1997 speelde Roma echter een reeks vriendschappelijke wedstrijden tegen Borussia Mönchengladbach en Ajax in het Città di Roma-toernooi, waarbij Totti beschikbaar was omdat het Italiaanse Onder-20-team niet naar Engeland reisde voor een wedstrijd. Daardoor kon hij met de reserves meedoen, aangezien Bianchi hem niet als onderdeel van het eerste elftal beschouwde.De jonge Italiaan leverde een opvallende prestatie en wist het publiek opnieuw voor zich te winnen, waarna clubvoorzitter Franco Sensi elke mogelijkheid tot verkoop van de hand wees. Toen de situatie voor Bianchi als trainer steeds ingewikkelder werd, maakte hij aan Sensi duidelijk dat het óf hij óf Totti moest zijn - en de voorzitter koos voor de laatste, waardoor de trainer onmiddellijk werd ontslagen.
Zoals eerder vermeld, is Totti zeer kritisch geweest in zijn oordeel over Bianchi. Ondertussen zei Bianchi in 2001, toen hij Boca Juniors coachte, in een interview met La Gazzetta dello Sport:
"Totti is een goede speler, maar de werkelijk uitzonderlijke spelers zijn Shevchenko en Trezeguet, die in bijna elke wedstrijd scoren."
Al met al zou deze periode in de geschiedenis van Roma slechts een voetnoot worden voor beide hoofdrolspelers. Bianchi beleefde zijn grootste successen als trainer bij Boca Juniors nadat hij de Italiaanse hoofdstad had verlaten, en Totti's tijd bij Roma werd een van de meest legendarische één-club-carrières in de voetbalgeschiedenis.