Twee periodes, twee verhalen - Fabio Capello's tijd bij Real Madrid

Er bestaat een wijdverbreide opvatting in het voetbal dat een topclub een trainer met een groot profiel nodig heeft. En hoewel de resultaten dat vaak lijken te bevestigen, zijn er andere factoren die duidelijk naar voren komen in Fabio Capello's twee periodes bij Real Madrid. Dit is een interessant voorbeeld van hoe resultaten niet alles zeggen, aangezien de tijd van de Italiaan in Madrid voor velen verdeeldheid zaait.

Fabio Capello toen hij Real Madrid coachte

Dat komt doordat Capello's speelstijl en zijn pragmatische benadering van voetbal hem nooit echt geliefd maakten bij de fans van Real Madrid. Hij kwam zelfs af en toe in hevige aanvaringen met hen terecht. Juist dat maakt zijn tijd bij de club des te interessanter om op terug te kijken.

Hij beleefde twee verschillende seizoenen, twee verschillende tijdperken - beide met hun eigen verhalen, uitdagingen en gebeurtenissen die ze nog boeiender maken.

Seizoen 1996/97 met Real Madrid

Het is moeilijk voor te stellen dat Real Madrid ooit als zesde eindigde in La Liga, maar dat is precies wat er gebeurde in het seizoen 1995/96. Atlético Madrid had het jaar ervoor het kampioenschap gewonnen en FC Barcelona haalde de Braziliaanse wonderboy Ronaldo binnen, waardoor het ongetwijfeld een moeilijke periode was voor Los Blancos.

In dat licht besloten de Spaanse grootmachten de Italiaanse trainer Fabio Capello aan te stellen om het tij te keren. De voormalig middenvelder had van 1991 tot 1996 AC Milan gecoacht, waar hij vijf Scudetto's, één UEFA Champions League en drie Supercoppa Italiana's won. Hij wist Milan op dat moment als wellicht de beste ploeg ter wereld te behouden, en zijn pragmatische tactische aanpak was misschien precies wat Real Madrid toen nodig had.

Een belangrijk kenmerk van Capello's tijd in Madrid was zijn 4-3-3-formatie. Dat was dezelfde opstelling die hij in zijn laatste seizoen bij Milan gebruikte, met een aanvallende driehoek bestaande uit Roberto Baggio, George Weah en Dejan Savićevic. In Spanje hanteerde hij een soortgelijke aanpak, met Raúl, Davor Suker en Predrag Mijatovic als de aanvallende kern.

Een van Capello's belangrijkste bijdragen aan Real Madrids toekomst was de komst van de Braziliaanse linksback Roberto Carlos. Bij Inter Milan werd hij vooral als middenvelder gebruikt, maar Capello zette hem op zijn favoriete positie aan de linkerkant van de verdediging. Daar groeide hij uit tot een sleutelspeler, die nu algemeen wordt beschouwd als een van de beste vleugelverdedigers ooit en een van de grootste Real Madrid-spelers in de geschiedenis.

Een andere belangrijke aanwinst voor de toekomst van Madrid was de Nederlandse middenvelder Clarence Seedorf, die eveneens door Capello werd gehaald. De Nederlander had zich al op het hoogste niveau bewezen bij Ajax en zou in de daaropvolgende jaren een sleutelrol spelen bij Los Blancos tijdens hun terugkeer naar de Europese top.

Al met al won Capello La Liga met twee punten voorsprong op Ronaldo's Barcelona. Het was een enorme triomf voor de club na een rampzalige zesde plaats, en verschillende spelers die tijdens deze periode werden gehaald, zouden later cruciaal blijken voor het team. Toch kreeg de Italiaan grote meningsverschillen met clubvoorzitter Lorenzo Sanz, waardoor hij aan het einde van het seizoen besloot terug te keren naar AC Milan.

Seizoen 2006/07 met Real Madrid

Precies tien jaar na zijn eerste komst keerde Fabio Capello terug bij Real Madrid. Clubvoorzitter Florentino Pérez had net zijn eerste ambtstermijn als leider van de club beëindigd, en het Galáctico-project zat in een neerwaartse spiraal. De club had de afgelopen drie seizoenen geen landstitel gewonnen en geen UEFA Champions League sinds 2002. In een context van gebrekkige discipline en ondermaatse prestaties moest Capello roeien met de riemen die hij had.

Ruud van Nistelrooy

In dat opzicht was de komst van de Nederlandse spits Ruud van Nistelrooy van Manchester United een cruciale beslissing, aangezien hij uiteindelijk genoeg doelpunten zou maken om de club naar de titel te leiden. Daarnaast versterkten aankopen zoals Emerson en de inmiddels overleden José Antonio Reyes een selectie die uit balans was en structuur miste - iets wat duidelijk werd tijdens een erg wisselvallige seizoensstart, zowel qua resultaten als prestaties.

Toch bleef de Italiaan standvastig en bleef hij vooruit duwen, terwijl hij ook een mate van flexibiliteit toonde die niet altijd typerend voor hem was. De Engelse middenvelder David Beckham kondigde in januari aan dat hij aan het einde van het seizoen naar LA Galaxy zou vertrekken, tot grote ergernis van Capello, die aanvankelijk beweerde dat Beckham nooit meer voor de club zou spelen. Desondanks wisten de twee hun meningsverschillen bij te leggen en samen te werken in de jacht op de titel.

Het zegt veel dat Real Madrid La Liga op spectaculaire wijze won, door in de laatste speelronde een 0-1-achterstand tegen Mallorca om te buigen naar een 3-1-overwinning, en de titel te veroveren ondanks dat ze gedurende het hele seizoen nooit meer punten hadden dan FC Barcelona. Maar wat betreft vastberadenheid, strijdlust en het vermogen om tekortkomingen op andere gebieden te compenseren, leverde dit Madrid-elftal een van de meest gevierde landstitels in de geschiedenis van de club.

Conclusie

Fabio Capello zei in 2022 dat Real Madrid de club is waarmee hij zich het meest verbonden voelt - opmerkelijk, aangezien hij beide keren vertrok omdat zijn speelstijl niet aantrekkelijk genoeg werd gevonden. Toch, als men zijn bijdrage analyseert, verschijnt hij telkens op momenten waarop de club hem het hardst nodig had, en bracht hij twee landstitels die zorgden voor stabiliteit en richting in de daaropvolgende jaren.

Een van de meest fascinerende voorbeelden van hoe pragmatisme een wankele voetbalgigant kan helpen zijn evenwicht en succes terug te vinden.