Voetballers die van Real Madrid naar Barça gingen (en omgekeerd)
Er bestaan verschillende niveaus van rivaliteit in het voetbal. Sommige zijn wat "vriendelijker" of "rustiger", terwijl andere veel vuriger zijn. De rivaliteit tussen Real Madrid en Barcelona behoort duidelijk tot die laatste categorie en is door de jaren heen alleen maar intenser geworden. Misschien was die in de eerste helft van de 20e eeuw nog niet zo hevig, maar in de afgelopen 50 jaar heeft ze een heel andere lading gekregen. Vraag dat maar aan Figo.Hier sommen we alle gevallen op van spelers die rechtstreeks van de ene club naar de andere overstapten - met andere woorden: spelers die het seizoen ervoor nog bij de ene club zaten en vervolgens de overstap naar de rivaal maakten. Daarom tellen gevallen als die van Miguel Soler of Robert Prosinecki niet mee, aangezien zij eerst aan een andere club waren uitgeleend voordat ze tussen de rivalen wisselden.
©
Luis Enrique (1996)
Zoals we vaak doen, beginnen we sterk - en Luis Enrique is daar een uitstekend voorbeeld van. Na vijf jaar bij Real Madrid, waar hij zich volgens eigen zeggen niet gewaardeerd voelde door de fans, besloot hij in 1996 bij FC Barcelona te tekenen nadat zijn contract in de Spaanse hoofdstad afliep. Vanaf dat moment werd hij nauw verbonden met het blaugrana-team voor de rest van zijn professionele loopbaan.
©
Javier Saviola (2007)
In 2001, toen de Argentijn Javier Saviolanog maar 19 jaar oud was, tekende hij bij Barcelona voor ongeveer 18 miljoen, afkomstig van River Plate. Zijn prestaties bij de Catalaanse club vielen echter tegen en hij wist de hoge verwachtingen nooit waar te maken. In 2007, toen zijn contract afliep, tekende hij bij Real Madrid, waar hij weinig kansen kreeg. Hij bleef slechts twee seizoenen bij de Madrileense club.Jose Quirante (1906)
Dit is een bijna uniek geval, omdat het zich afspeelde vóór de professionalisering van het Spaanse voetbal, toen spelers nog andere banen hadden. De speler uit Alicante, die zijn opleiding genoot bij Barcelona en een van de boegbeelden van de club was in het amateurtijdperk, verhuisde in 1906 naar Madrid voor zijn werk en speelde daar twee jaar bij Real Madrid. In 1908 keerde hij terug naar Barcelona, waar hij opnieuw deel uitmaakte van het Catalaanse team.Alfonso Albeniz (1902)
Het geval van Quirante is bijna uniek - maar niet helemaal, dankzij Albeniz. Om studieredenen verliet hij in 1902 zowel de stad Barcelona als de club Barcelona om naar Madrid te gaan. De Catalaan was de allereerste speler die rechtstreeks overstapte van een van de twee Spaanse grootmachten naar de andere.Luis Milla (1990)
De middenvelder Luis Milla werd opgeleid bij Barcelona en speelde onder Johan Cruijff, maar had moeite om zich in het eerste elftal te vestigen. Bovendien kreeg hij onenigheid met het bestuur over de verlenging van zijn contract. Die situatie leidde ertoe dat hij in 1990 transfervrij naar Real Madrid vertrok, waar hij zeven seizoenen bleef en een belangrijkere rol kreeg.Nando Muñoz (1992)
Hij begon zijn loopbaan bij Sevilla, dat hem in 1990 verkocht aan Barcelona. Met die club won hij in 1992 de Europa Cup. Datzelfde jaar maakte Sevilla gebruik van een terugkoopclausule en verkocht hem vervolgens opnieuw - dit keer aan Real Madrid. Bij Barcelona speelde hij een belangrijkere rol dan hij uiteindelijk bij Real Madrid zou hebben.
©
Michael Laudrup (1994)
De Deen Michael Laudrup was een van de beste spelers van zijn generatie, zowel qua talent als prestaties, vooral tijdens zijn tijd bij Barcelona. Hij kwam in 1989 naar de club en was een sleutelspeler in Cruijffs beroemde "Dream Team". In 1994, na meningsverschillen met de Nederlandse trainer, die hem buiten de Champions League-finale hield, besloot hij te vertrekken - en wel naar de eeuwige rivaal. Hij bleef twee jaar bij Real Madrid, waar hij een goede indruk naliet bij de fans. Opmerkelijk genoeg speelde de Deen een rol in Barcelona's 5-0 overwinning op Real Madrid, en een jaar later maakte hij deel uit van het Madrid-team dat met dezelfde cijfers revanche nam.Arsenio Comamala (1911)
De Catalaan begon zijn loopbaan bij FC Barcelona en bracht de eerste jaren van zijn carrière daar door, samen met zijn broers Aureo en Carles. In 1911 verlieten zowel Arsenio als Carles de blaugrana-club: Carles vertrok naar Universitary, terwijl Arsenio besloot te tekenen bij Real Madrid, waar hij slechts één jaar bleef. Daarna sloot hij zich aan bij zijn broer bij Universitary en speelde een tijdje voor Casual SC, voordat hij terugkeerde naar Real Madrid.Alfonso Navarro Perona (1951)
Nog een geboren Catalaan en eveneens een product van de jeugdopleiding van Barcelona. Nadat hij zich had bewezen als spits bij de blaugrana, besloot hij in 1950 de club te verlaten om bij Real Madrid te tekenen. Hij bracht slechts één seizoen door in de Spaanse hoofdstad, gevolgd door periodes bij Valladolid, Lleida en Osasuna, voordat hij terugkeerde naar Barcelona.Laszlo Kaszas (1959)
Op een bepaald moment gold hij als een van de meest veelbelovende spelers van het Hongaarse voetbal. Op slechts 19-jarige leeftijd verliet hij zijn land vanwege het Sovjet-communisme dat Hongarije had overgenomen en, bijna in de voetsporen van Kubala, kwam hij bij Barcelona terecht. De Hongaarse voetbalbond weigerde hem vrij te geven, waardoor hij alleen vriendschappelijke wedstrijden voor de Catalaanse club mocht spelen. Slechts een jaar later verhuisde hij naar Real Madrid, maar daar belandde hij in dezelfde situatie. Hij is de enige speler op deze lijst die geen enkele officiële wedstrijd voor een van beide clubs speelde.Josep Samitier (1932)
Samitier maakte deel uit van het legendarische Barcelona-team van de jaren 1920 en 1930. Hij speelde een cruciale rol bij het winnen van de eerste landstitel in de Spaanse competitie, evenals vijf Copa del Rey-titels en twaalf Copa de Catalunya-titels. In 1932 kreeg hij ruzie met het bestuur van Barcelona en vertrok hij naar Real Madrid, waar hij ook hielp om de Spaanse landstitel te winnen.Fernand Goyvaert (1965)
De Belg begon zijn carrière bij Club Brugge in zijn thuisland, maar zijn talent werd al snel opgemerkt door Barcelona, dat hem in 1962 contracteerde. In Catalonië groeide hij uit tot een publiekslieveling en werd hij in 1965 uitgeroepen tot de beste speler van de Spaanse competitie, wat hem een transfer naar Real Madrid opleverde. Hij bleef er slechts twee seizoenen en speelde nauwelijks vanwege blessures, maar maakte wel deel uit van het team dat Real Madrids zesde Europa Cup won.
©
Bernd Schuster (1988)
De Duitser bracht acht jaar door bij Barcelona en groeide daar uit tot een van de beste spelers ter wereld, hoewel zijn soms moeilijke karakter tot conflicten met enkele trainers leidde. In 1988 vertrok hij naar Real Madrid, waar hij zich aansloot bij een ploeg die grotendeels bestond uit jeugdspelers rond Emilio Butragueño. In twee seizoenen won hij vier prijzen. In 1990 stapte hij over naar Atlético Madrid, waarmee hij de enige speler werd die direct voor drie Spaanse topclubs speelde.Lucien Muller (1965)
De Fransman, bekend als de "erfgenaam van Kopa" tijdens zijn tijd bij Reims, tekende in 1959 bij Real Madrid, waar hij samenspeelde met legendes als Di Stéfano, Puskás en Gento. Hij stond in de finale van de Europa Cup van 1964, die Madrid verloor van het Inter van Helenio Herrera. In 1965 verliet hij de Spaanse hoofdstad om drie seizoenen bij Barcelona te spelen, waarna hij terugkeerde naar Frankrijk.Evaristo Macedo (1962)
In 1957 ontdekte Josep Samitier - toen technisch directeur van Barcelona - de Braziliaan Evaristo en zorgde hij snel voor zijn komst. Hij werd een sleutelspeler in een team dat al bestond uit Kubala en Luis Suárez, met wie hij verschillende nationale en internationale titels won. In 1962, na conflicten met het bestuur vanwege zijn weigering om Spaans staatsburger te worden, besloot hij over te stappen naar Real Madrid. Daar speelde hij weinig door blessures, maar hij won wel twee landstitels.